کد مطلب:36592 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144

درس بیست و ششم 69/8/25

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

و صلی الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین.

در نوبت قبل این پرسش مطرح شد كه حاجت آدمیان به خداوند در چیست؟ اگر خداوند نباشد، زندگی فردی و جمعی انسانها دچار كدام خللها خواهد شد؟ و آن كدام حاجت است كه با بودن و شناختن خداوند برمی آید؟

در پاسخ، میان دو مقوله ی «حاجت» و «عادت» تمایز افكندیم و بیان كردیم كه پاره ای از حاجات معلول اعتیادند. آدمیان وقتی امر مانوس و معتادی را از دست بدهند، دستخوش ملال خاطر می شوند و حاجت به امر مفقود پیدا می كنند. پاره ای از انسها مذموم اند و نه فقط آدمی را كاملتر نمی كنند كه وی را شكسته تر نیز می نمایند، لذا ترك و قطع اینگونه انس ها به سلامت انسان می انجامد.

[صفحه 120]

صفحه 120.

• ملال ناشی از فراق، ممدوح است

• دعا مهمترین تجلی گاه حاجت انسان به خداوند است

• انواع حاجات انسان به خدا

  • حاجت در اصل بودن

  • كسب آرامش

  • حاجتی است در مقابل استغنای باری

    • نمونه هایی از استغنای خداوند در قرآن

    • پاره ای حاجات انسانی برآورده نمی شوند مگر در نسبت با خداوند

    • جاودانگی شرط كمال است و فقط در نسبت با خداوند تحقق می یابد

  • كسب تواضع و ترك استغنا

    • معنای بندگی كردن

    • ذكر موت هم عجز را به بشر القا می كند

  • پشتوانه اخلاق

• هر آنچه به كبر و خودبینی بشر دامن بزند مایه ی هلاكت اوست

• شكستن شرط انسان شدن است